#ถ้าขับรถไปไม่มีเสียงเพลง ดนตรีบรรเลง เพลงที่เราเคยฟัง ความหลังที่มันระทม #ถ้าห่มผ้าเองแล้วมันไม่หนาว มืดค่ำ...ยันเช้า มันว่างปล่าว..ขอวอน #ถ้าก่อนเข้านอนไม่ต้องมองดาว มันเป็นชีวิตที่เปลี่ยวปล่าว เหน็บหนาว..หม่นหมอง #ถ้าหากข้าวของไม่กองอย่างนั้น ไอ้ความทรงจำมันทิ่มตำ คอยย้ำ..ให้ช้ำ..ทุกวัน เกินพรรณนา ไอ้วันเวลา ที่มีกันมา มันจะนำพา ไอ้ภาพติดตา ทำไมเธอต้อง..มาอยู่ใน..ทุกช่วง..เวลา แบบนั้น วันๆ ที่เคย มีกัน มันคือสิ่งที่ฉันทรมานทุกวัน ตรงนี้ตรงนั้น มีเธอและฉัน เคยร่วมกันฝัน มีกันมานาน #ถ้าไม่อ่านรายชื่อเมนูอาหาร เมื่อไหร่จะผ่าน เรื่องในวันวาน ที่เคยหวาน ยิ่งทรมาน #ถ้าไม่ผ่านมุมเดิมที่ดูหนังสือ ทำไมต้องรื้อ..ฝื้น วันวานเหล่านั้น ทั้งๆที่ไม่ มีทาง #ถ้าไม่เจอรอยเปื้อนจางๆ #ที่ผ้าเช็ดมือ หรือว่าตัวฉันไม่ดีไปหรือ #ถ้าไม่รับไม่รู้ #ไม่ต้องได้พบเจออะไร จะมีบ้างไหม สถานที่ใด ที่ฉันจะลืมเธอไป จนหมดใจ #ถ้าฉันบังเอิญเป็นคนเดินจากไป บางสิ่ง ที่เธอ ได้ทิ้งเอาไว้ ให้ฉัน มันคือความฝัน ที่พังยับเยิน #ถ้าฉันไม่ต้องเผชิญทุกสิ่งอย่างนี้ วันเวลาที่เรา เคยมี...กันและกัน...มีเธอกับฉัน ใช่ไหม #ถ้าฉันเป็นค
บทความ
😶 วิธีเข้าใจคู่สนทนา ในที่ทำงานครับ 😶 #วันเวลาที่ทำให้เจ็บช้ำ #จะจำเก็บมาย้ำทำไม หนักไหม ความทุกข์ข้างใน หรือเอามาไว้เป็นข้อแม้ หรือเอาไว้แถ ยันแก่ #ขี้แพ้หนีปัญหา #ไร้ค่าไร้ปัญญา #ไม่คิดฟันฝ่าปัญหาใดๆ บ่นเข้าไป นินทาเข้าไป.....ทำร้ายตัวเองให้เศร้าทำไม ก็สงสัย แค่ลืมมันไป ทำไมไม่คิดจะทำ วันๆก็พร่ำเพ้อ....ละเมอ.....เพ้อเจ้อ... ไอ้สิ่งที่ไม่ควรจำ เม้ามอยเป็นพฤติกรรม ย้ำใส่หูซ้ำๆลงไปในความทรงจำ คำพูดทุกคำกระตุ้นความคิด..ทีละนิด จิตตกเป็นธรรมดา พรรณนาปัญหา วันเวลาช่างเหนื่อยล้า แล้วไม่คิดจะพัฒนา คือที่มาของคำว่าขี้แพ้ ข้อแม้ งอแง เจอปัญหาก็ ย่ำแย่ ท้อแท้...ต้องตายแน่ๆ มันไม่ไหว ดีแต่พูดว่าไม่เข้าใจว่าจะมาใช้เราทำไม ไม่ยอมไปใช้ ไอ้พวกที่มันทำเป็น ให้มันทำไป . ..ยังไง...งงไป...ข้อมูลจะหา...จากไหน... โอ๊ยไม่เข้าใจ...จะให้....เราเริ่มจากไหน....ถึงไหน ทำไมไม่...ไกด์ให้ฉัน หรือคิดจะฆ่า จะแกง จะแกล้งกัน โอ้สวรรค์คันหูเหลือเกิน บ่นเหลือเกิน แม่งบ่นเหลือเกิน คงเจริ๊ญ! แม่งบ่นทุกวัน ถ้ามันมีความกระสัน ขนานนั้น ไปเพ้อเจ้อ...ไกลๆกัน ไปอยู่ห่างๆ...ตัวฉัน เดี๋ยวคนเค้